Jestem po dosyć dokładnej lekturze pierwszej części raportu Polska nauka w sieci. Przestrzeń nauki i innowacyjności [3]. Pozostałe części przejrzałem pobieżnie i (na razie?) nie będę się o nich wypowiadał. Pierwsze wnioski sa nastepujące:
1. Bardzo dobrze, że taka praca powstała. 2. Ma ona swoje niedostatki (widoczne tym bardziej gdy się pamieta bardzo podobny raport opracowany przez Fińską Akademię Nauk [2] czy inne zupełnie opracowania, na przykład Irlandzkiego Forfasu [4, 1]). Podkreślić trzeba staranną szatę graficzna (choć czasami dobór kolorów do prezentacji natężenia pewnych zjawisk — jak dla mnie — jest zbyt mało czytelny). 3. Podstawowym niedostatkiem pracy jest (zapowiedziany na wstępie) brak wniosków, poza tymi, najbardziej oczywistymi dla każdego czytelnika: * poza stolicami regionów „nauka” praktycznie nie występuje, prostą konsekwencja tego jest to, że szereg dalszych porównań regionalnych ma niewielki sens, * gros „nauki” robiony jest w Warszawie, a później kolejność poszczególnych województw nie zmienia się w sposób bardzo istotny. 4. Rzeczywiście, bardzo mało jest dostępnych danych na temat sytuacji w tak zwanym B&R, w rozbiciu na województwa i/lub regiony. Z drugiej strony prezentowane czasami na poziomie centralnym programy wieloletnie i strategie dotyczące nauki w niewielkim stopniu uwzględniają regionalne zróżnicowanie Polski. Co więcej urzędy marszałkowskie i wojewódzkie mają możliwość tylko marginalnego wpływu na to co się w ich regionach w tej sferze dzieje.
Natomiast uważam — jeżeli tylko przyjąć założenie, że rola regionów będzie rosła — że wiedza o regionalnym zróżnicowaniu sfery B&R jest potrzebna i na poziomie centrali i regionów. Wydaje mi się, że z tego punktu widzenia, warto rzutować pozyskane już dane na inny, hipotetyczny tylko, podział Polski na regiony. Być może dane pozwolą stworzyć obraz funkcjonujących już ponadregionalnych klastrów. Uważam proponowane działanie za tak samo uzasadnione jak „łączenie” prac (autorów) z kilku sąsiadujących uczelni…
Warto też zaprezentowaną metodologię nałożyć na dane historyczne z dłuższego czasu (niż lata 2001-2006) aby poddać analizie dokonujący się (zgodnie z Ustawą) na naszych oczach proces przekształczania politechnik i wyższych szkół wszystkiego w uniwersytety. Uzyskane dane mogłyby być argumentem za/przeciw? procesom integracji uczelni, czy za/przeciw? rozwojowi mniejszych ośrodków akademickich. Nie, że jestem przeciwnikiem szerokiego powstawania uniwersytetów, ale idzie kilka(naście) lat kryzysu i albo środowisko dostanie pieniądze pozwalające zaldwie na przetrwanie albo będzie mogło się rozwijać.
Obawiam się, że próba nałożenia na opisywane zjawiska aspektu ekonomicznego (o ile tylko raport zostanie zauważony przez media) może stać się jego swoistą jego „wizytówką”. Obawiam się, że wobec braku innych wniosków pojawią się sugestie, że albo krakusy marnotrawią pieniądze, albo że nauka robiona na Podlasiu jest nic nie warta. Co więcej pozostawienie bez komentarza, faktu że „koszt” uzyskania artykułu/cytowania w różnych regionach może różnić się 5-6 razy nie jest chyba dobrym pomysłem. Być może zastosowanie analizy sieciowej pozwoli udowodnić swoiste „pasożytnictwo” pewnych regionów? (Zdobywają środki, inicjują badania, realizując je znacznie tańszym wysiłkiem innych?) Albo wręcz przeciwnie: poważne transfery finansowe.
Na koniec wreszcie chciałem zauważyć, że cały czas zastanawiam się w jaki sposób można spożytkować wiedzę na temat sieciowych, badawczych powiązań pomiędzy regionami Polski i Niemiec. I czy badanie tych powiązań ma sens? Badawcza współpraca regionalna, międzynarodowa bierze się w znacznej części ze wspólnoty zainteresowań ale też i z wzajemnego zaufania. Oczywiście powiązania instytucjonalne tez maja swoje znaczenie. Znacznie wyższa mobilność zagranicznych naukowców może uzyskane wyniki nieco zniekształcać. Pewno może to być pewną weryfikacją współpracy deklarowanej w róznych sprawozdaniach, ale… Literatura
[2] Annamaija Lehvo, Anu Nuutinen. Finnish science in international comparison: A bibliometric analysis. Raport instytutowy, Academy of Finnland, 2006. Dostępne jako http://www.aka.fi/bibliometrics.
[3] Agnieszka Olechnicka, Adam Płoszaj. Polska nauka w sieci? przestrzeń nauki i innowacyjności. raport z badań. Raport instytutowy, Warszawa, 2008. Dostępne jako: http://www.espon.pl/files/10_2/2/Polska%20nauka%20w%20sieci.pdf).
[4] Strategy for science technology and innovation 2006–2013. Goverment of Ireland, Dublin 2, lipiec 2006.
Jestem po dosyć dokładnej lekturze pierwszej części raportu Polska nauka w sieci. Przestrzeń nauki i innowacyjności [3]. Pozostałe części przejrzałem pobieżnie i (na razie?) nie będę się o nich wypowiadał. Pierwsze wnioski sa nastepujące:
OdpowiedzUsuń1. Bardzo dobrze, że taka praca powstała.
2. Ma ona swoje niedostatki (widoczne tym bardziej gdy się pamieta bardzo podobny raport opracowany przez Fińską Akademię Nauk [2] czy inne zupełnie opracowania, na przykład Irlandzkiego Forfasu [4, 1]). Podkreślić trzeba staranną szatę graficzna (choć czasami dobór kolorów do prezentacji natężenia pewnych zjawisk — jak dla mnie — jest zbyt mało czytelny).
3. Podstawowym niedostatkiem pracy jest (zapowiedziany na wstępie) brak wniosków, poza tymi, najbardziej oczywistymi dla każdego czytelnika:
* poza stolicami regionów „nauka” praktycznie nie występuje, prostą konsekwencja tego jest to, że szereg dalszych porównań regionalnych ma niewielki sens,
* gros „nauki” robiony jest w Warszawie, a później kolejność poszczególnych województw nie zmienia się w sposób bardzo istotny.
4. Rzeczywiście, bardzo mało jest dostępnych danych na temat sytuacji w tak zwanym B&R, w rozbiciu na województwa i/lub regiony. Z drugiej strony prezentowane czasami na poziomie centralnym programy wieloletnie i strategie dotyczące nauki w niewielkim stopniu uwzględniają regionalne zróżnicowanie Polski. Co więcej urzędy marszałkowskie i wojewódzkie mają możliwość tylko marginalnego wpływu na to co się w ich regionach w tej sferze dzieje.
Natomiast uważam — jeżeli tylko przyjąć założenie, że rola regionów będzie rosła — że wiedza o regionalnym zróżnicowaniu sfery B&R jest potrzebna i na poziomie centrali i regionów. Wydaje mi się, że z tego punktu widzenia, warto rzutować pozyskane już dane na inny, hipotetyczny tylko, podział Polski na regiony. Być może dane pozwolą stworzyć obraz funkcjonujących już ponadregionalnych klastrów. Uważam proponowane działanie za tak samo uzasadnione jak „łączenie” prac (autorów) z kilku sąsiadujących uczelni…
Warto też zaprezentowaną metodologię nałożyć na dane historyczne z dłuższego czasu (niż lata 2001-2006) aby poddać analizie dokonujący się (zgodnie z Ustawą) na naszych oczach proces przekształczania politechnik i wyższych szkół wszystkiego w uniwersytety. Uzyskane dane mogłyby być argumentem za/przeciw? procesom integracji uczelni, czy za/przeciw? rozwojowi mniejszych ośrodków akademickich. Nie, że jestem przeciwnikiem szerokiego powstawania uniwersytetów, ale idzie kilka(naście) lat kryzysu i albo środowisko dostanie pieniądze pozwalające zaldwie na przetrwanie albo będzie mogło się rozwijać.
Obawiam się, że próba nałożenia na opisywane zjawiska aspektu ekonomicznego (o ile tylko raport zostanie zauważony przez media) może stać się jego swoistą jego „wizytówką”. Obawiam się, że wobec braku innych wniosków pojawią się sugestie, że albo krakusy marnotrawią pieniądze, albo że nauka robiona na Podlasiu jest nic nie warta. Co więcej pozostawienie bez komentarza, faktu że „koszt” uzyskania artykułu/cytowania w różnych regionach może różnić się 5-6 razy nie jest chyba dobrym pomysłem. Być może zastosowanie analizy sieciowej pozwoli udowodnić swoiste „pasożytnictwo” pewnych regionów? (Zdobywają środki, inicjują badania, realizując je znacznie tańszym wysiłkiem innych?) Albo wręcz przeciwnie: poważne transfery finansowe.
Na koniec wreszcie chciałem zauważyć, że cały czas zastanawiam się w jaki sposób można spożytkować wiedzę na temat sieciowych, badawczych powiązań pomiędzy regionami Polski i Niemiec. I czy badanie tych powiązań ma sens? Badawcza współpraca regionalna, międzynarodowa bierze się w znacznej części ze wspólnoty zainteresowań ale też i z wzajemnego zaufania. Oczywiście powiązania instytucjonalne tez maja swoje znaczenie. Znacznie wyższa mobilność zagranicznych naukowców może uzyskane wyniki nieco zniekształcać. Pewno może to być pewną weryfikacją współpracy deklarowanej w róznych sprawozdaniach, ale…
Literatura
[1] Annual competitiveness report 2006. Raport instytutowy Vol1, Forfás, Ireland, Dublin, Wrzesień 2006. Dostępne jako: http://www.forfas.ie/publications/show/pub243.html (01.01.2007).
[2] Annamaija Lehvo, Anu Nuutinen. Finnish science in international comparison: A bibliometric analysis. Raport instytutowy, Academy of Finnland, 2006. Dostępne jako http://www.aka.fi/bibliometrics.
[3] Agnieszka Olechnicka, Adam Płoszaj. Polska nauka w sieci? przestrzeń nauki i innowacyjności. raport z badań. Raport instytutowy, Warszawa, 2008. Dostępne jako: http://www.espon.pl/files/10_2/2/Polska%20nauka%20w%20sieci.pdf).
[4] Strategy for science technology and innovation 2006–2013. Goverment of Ireland, Dublin 2, lipiec 2006.